Trots op mezelf!

De dag na de Maori's moesten we vroeg op, om 7.15u vertrok de bus naar de Canopy tours. Dit was de activiteit die Chantal en ik gingen doen. Chantal had me soort van overgehaald om het te doen. Het waren ziplines door/over de bomen, 620m totaal. Ik vond het doodeng, maar het leek me ook gaaf. Tijdens het aansjorren van het harnas had ik bij de gidsen aangegeven dat ik hoogtevrees heb. Bovenop het eerste platform de uitleg. Als je niet genoeg vaart had tot het volgende platform, moest je een touw pakken, welke als rem werkte. Ik was als 5e aan de beurt, werd aan de lijn geklikt "if you are ready Ingrid, when you not ready, we'll wait untill you are". Ik liep voorzichtig heb trappetje af, wilde eigenlijk nog niet gaan maar had geen keuze. Je ging vanzelf. Gaaf! De eerste line was slechts 70m. Zo waren er in totaal 6 lijnen en 2 bruggen waar we over heen moesten. De platforms waar we op stonden en bruggen vond ik DOODENG. De ziplines vond ik echt zo gaaf!! De gids die ons op het platform vastzette vroeg elke keer aan me of het goed ging en hoe ik me voelde.

Het hoogste platform (22m) en langste lijn (220m) hadden we gehad. De volgende was een lijn van 170m. Ik had niet heel veel vaart meer, dus de gids riep dat ik het touw moest pakken. Alleen doordat ik met mn rug naar voren aankwam, kon ik het touw achter me niet vinden en zoefde ik terug naar het midden. De gids moest vanaf het platform aan de lijn gaan, en naar mij toe komen. Bij mij aangekomen werd ik aan hem vastgeklikt en moest hij, zich voortrekkend aan zn handen, terug naar het platform brengen. Beide gidsen maakten er grapjes over "ik dacht dat je het zo eng vond, maar blijkbaar vond je het zo leuk dat je een extra ritje wilde". Kan ook alleen mij gebeuren dat ik het remtouw mis en terug ga ;-)

Wat was het verschrikkelijk gaaf!! Wat ben ik blij dat we het gedaan hebben, zou het zo nog een keer doen! En ik ben trots op mezelf dat ik het ondanks mijn hoogtevrees gewoon gedaan heb! It won't stop me! ;-)

De volgende dag zijn we naar Tongariro National Park gereden. Dit park is gelegen op 3 vulkanen. De volgende dag was vrij ter besteding. We hadden met een aantal om 9.00u bij de receptie afgesproken voor een wandeling. Uiteindelijk waren we met 15. We begonnen met de wandeling naar een waterval, een uur lopen. Daar aangekomen besloten we door te lopen naar een meer bovenop 1 van de vulkanen. Dit was nog eens 1,5 uur lopen. We hadden alle soorten weertypes, regen, wind, zon, droog, windstil, alles wisselde elkaar af. Smalle paadjes, over/door de rivier, vulkaan op en vulkaan af. Een prachtige wandeling en ook het meer was zeker de moeite waard. Na een korte stop besloten er 5 om door te lopen naar het volgende meer, wat nog een uur totaal was. De overige 10 gingen terug naar het hotel.

Als snel viel de groep uit elkaar, omdat de tempo's van iedereen anders was. Niemand liep alleen, al kon je niet verdwalen op de vulkaan. Er was maar 1 pad dat je moest volgen. Chantal liep ook harder dan ik, ik had wat moeite met de klim op de terugweg. Ze bleef steeds wachten, maar ik zei dat ze wel haar eigen tempo mocht lopen. Steds moeten wachten is ook niet prettig met zo een wandeling. Chantal met 2 andere meiden gelopen. Zij heeft er uiteindelijk 4,5 uur over gedaan. Ik liep samen met een andere meid van de groep. Wij hebben er 5 uur over gedaan. En ook na deze wandeling was ik trots op mezelf, ongetraind 5 uur lopen op een vulkaan doe je ook niet zomaar...!