Hoe overleef ik New York op 290m hoogte?

Ook op dinsdag zijn we vroeg op pad gegaan. We hadden "Sun and stars tickets" voor Top of the Rocks, het uitkijkpunt van Rockefeller Centre. Ik heb de St. Peterskerk in Riga overleeft, net als London Eye, Vancouver Look out point en het Atomium, maar Top of the Rocks is toch een stuk hoger dan alles voorheen. 290m hoog! En dat met hoogtevrees, 2 keer op een dag! Ik vroeg me toch wel een beetje af waar ik aan begonnen was...
We zouden de eerste keer om 9.55u naar boven gaan, dat hadden we al via internet besproken. We kwamen er rond half 10 aan. Het was erg rustig en we mochten gelijk doorlope. Iedereen kent waarschijnlijk wel de bekende foto van bouwvakkers op een werkstijger. Deze konden we namaken voor we naar boven gingen. Zoals altijd heb ik de vloer van de lift goed kunnen bekijken, terwijl de rest iets bij het plafond van de lift bekeken, geen idee wat :) Eenmaal boven was mijn gedachte "dit is wel heel erg hoog", dus eerst veilig een rondje gelopen en de foto's die beneden gemaakt waren gekocht, want ze waren wel erg leuk geworden! Eerst voorzichtig op het kleine platformpje gelopen, waarbij we uitkekedan over Central Park. Petra vroeg of ik nog een verdieping hoger wilde, want daar konden we rondom lopen. Waarom ook niet, ben toch al eng hoog, dus die ene verdieping extra kan ook nog wel. Echter, volgens die lift bleken dat twee verdiepingen te zijn, we gingen van de 67e naar de 69e verdieping. Er staan gelukkig helemaal rondom dikke glazen schermen van zo een 6 cm dik. Petra zei op een moment dat ik vooral even niet moest kijken, want er stond vlak onder ons, aan de andere kant van het raam, een bouwvakker! Brr moet er niet aan denken! Na een rondje gelopen te hebben, de Empire State, Freedom Tower, Statue of Liberty en Central Park gezien te hebben, wilde ik alleen nog Yankee Stadium zien. We konden het stadion niet vinden, maar bij navraag bleek dat we veel te ver in de verte stonden te kijken. Snel daar nog een foto van maken en op naar beneden, die 20 minuten boven waren méér dan lang genoeg voor me... Gelukkig konden we vrijwel gelijk met de lift naar beneden, waar ik stond te shaken op mn benen. Het eerste wat we zagen was de starbucks, dus ben ik neergeploft. Hehe ff bijkomen!

We hadden een planning gemaakt wat we wanneer wilden gaan doen. Na Top of the Rocks zijn we naar St. Patricks Cathedral gegaan, maar daar was vrij weinig aan, aangezien die van top tot teen in de steigers stond. We hadden al op de planning staan dat we naar het gebouw van de UN wilde gaan. Alleen wisten we toen we de planning maakte nog niet dat de UN bijeen zou komen en dat Obama naar New York zou komen. De hele wandeling naar het UN gebouw was dan ook nutteloos, we werden al vrij snel tegengehouden en verzocht een andere weg te kiezen. We vervolgende onze weg slenterend richting Chrysler Building om daar foto's van te maken. Dat kost natuurlijk geen uren en al snel vervolgende we onze weg richting Grand Central. Leuk om daar te zijn, druk, veel beweging en veel mensen die stil staan. Petra vroeg of ik die verschillen in beeld kon krijgen met mijn camera. Het schijnt dat ik twee cursussen fotografie gedaan heb, waarbij ik dat geleerd heb. Het was even stoeien met de juiste instellingen, maar wel grappig om te proberen. En wel gelukt vind ik. Gelunched vlakbij en daarna doorgelopen naar Washington Square Park, waar de regenboog prachtig te zien was in de fontein. Een paar dagen eerder, tijdens de hop-on-hop-off-toer, hadden we een winkel van Cake Boss café ontdekt! Daar hebben we lekker een gebakje gehaald, Petra een van chocola en ik een van Tiramisu. Onze portomenee vond het iets minder leuk, ach we zijn op vakantie dus een keer gek doen kan wel... $ 8,50 per stuk! Maar ze waren heerlijk en zeker het geld waard! Even lekker een uurtje op bed gelegen, wat gegeten en daarna wederom richting Rockefeller.

Het tweede deel van het "sun en stars ticket" was om naar boven te gaan bij avond/nacht. Petra had al gezegd dat als ik het niet zag zitten beneden kon wachten en zij alleen zou gaan. Ik had kaartje betaald, had het vanmorgen ook overleefd en ik was gewoon zo benieuwd hoe de stad eruit zou zien vanaf boven met de lampjes! Het was nu een stuk drukker, en een stuk minder prettig. We hebben rond gelopen, wederom foto's gemaakt. Statieven mochten niet mee naar boven en met mijn trillende handjes was het knap lastig om de camera stil te houden. Ik heb mijn best gedaan, heb ondanks de "stress" van de hoogte geprobeerd de kennis toe te passen. Lastige combinatie! We wisten nu waar het Yankee Stadoin stond, maar was ook niet te missen, want er was een avondwedstrijd. We hebben wederom snel een rondje gelopen en foto's gemaakt. Uiteraard hebben we 's ochtends en 's avonds een foto van mij gemaakt, dat ik boven ben. Ik ben nog steeds zo trots op mezelf dat ik het gewoon gedaan heb! Heel prettig vond ik het niet, maar wat was het gaaf om New York vanaf boven te zien, zowel overdag als in het donker! Ik had het absoluut niet willen missen!

Onderstaande foto's zeggen genoeg denk wat ik er van vond ;-) Andere foto's komen later bij de verslagen en/of op Facebook...